Ne yapmalı? Aklıma ütopik cevaplardan kelli başka bir cevap gelmiyor.
Ne yapmalı? Mesela barutu yok etmeli, silahın her türlü mermisinin imaline son vermeli.
Ne yapmalı? Cevabını bulamayacağımız bu allak bullak, mide bulandırıcı denklemde en azından bir öneri hazırlamalı.
Ne yapmalı? Her gün geçtiğimiz yerlerde insanlar can verirken hala utanmadan siyasi polemikler yaratmamalı.
Ne yapmalı? Akıllı bir tür olduğuna inanmalı. Aklını kötülüğe kullananlara savaş açarken kötülüğe akıl yormamalı. Zulüm, kimse zalimlik yapmazsa biter, mazlumlar dahil.
Ne yapmalı? Oturup, yarın acaba neresi patlar diye şehirlerde ahkam kesmemeli.
Ne yapmalı? Belki her şeye oturup yeniden başlamalı.
Ne yapmalı? Belki de kaba kuvvete başvurmalı.
Ne yapmalı? Ne yapmalı? Ne yapmalı? Ne yapmalı?
Ne yapmak gerektiğini saatlerce düşünüp rasyonel hiçbir cevap bulamayan bendeniz, böyle zırvaları art arda sıraladım. Bugünden yarına çözümler bulunacak mühendislik sorunları değil bunlar. Belki bu cehennemi on yıllarca yaşamamız gerekecek. Ama sonunda nereye ulaşacağız, bilmiyorum. Oysa ben sadece nefes almak istiyorum. Kardeşlerim de nefes alsın istiyorum. Hatta illa aynı cins olmamıza gerek yok. Kimsenin huzuru kaçmasın istiyorum. Bunu istemeyen yoktur elbette. Eminim herkes bunları ister. En azından radikalizmin batağına batmamış herkes. Zaten o batağa batmış kişi bu yazıyı da buraya kadar okuma zahmetine bile girmez. Ama derdimi anladın mı ey okur kardeşim? 10 Aralık 2016 Beşiktaş patlaması olalı 6 saat oldu ve ben Kadıköy'de öğrendim olanları. Eve gelene kadar türlü korkunç fotoğrarflar gördüm. Bu gece de insanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü.İnsanlar ölmüştü. İnsanlar ölmüştü. Hem de hepsi hayatının baharında. Bir maç çıkışında, gencecik insanlar. Hayal kuranlar. Çocuk büyütenler. Dünyayı gezmek isteyenler...
Biri olmak isteyenler... En azından biri için.
(Bu gece ölen bir kardeşimizin facebook duvar kağıdıdır.)
Biri için yaşamayı isteyen birini bile yaşatmadılar. Kimin için? Ne için?
Şimdi tekrar soruyorum kardeşim, ne yapmalı?
Ben çare bulamaz oldum. Ne olur, bir şeyler yapalım.
Fikir söyle. Yalvarırım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder