Toplumların tarihlerinde belirli noktaları değiştirmek için savaştıkları ve üstün gelme gayreti içinde olduklarını, tarih okuyan herkes bir şekilde görmüştür. Bu üstünlük kurma hedefleri dahilinde elinden geleni ardına koymayan ve grubundan sıyrılıp liderlik edenlerse yine aynı tarih kitaplarının kapaklarına fotoğraflarını koydurmuş şahıslardır.
Toplumların değişim süreçleri içerisinde devrimci olarak nitelendirilen bu insanların, devirdikleri bir sistem yerine (yahut sistemsiz bir yapı da olabilir) bir şey koymaları onların bekaları için şarttır.
Çünkü sistemi yıkmak zor gibi gözükse de yerine yenisini ve daha iyisini koymak çok daha zordur ve sürekliliğini sağlayabilen sayısı pek azdır.
"Yıkmak insana yapmak gibi kıymet mi verir?
Onu en çolpa herifler de emin ol becerir!
Sade sen gösteriver "İşte budur kubbe" diye,
İki ırgatla da iner şimdi Süleymaniye
Fakat heyhat, yeniden yapalım dendi mi o zaman
Bir Süleyman lazımdır, yanına bir de Sinan!"
Yukarıdaki dizelerde Mehmet Akif'in bahsettiği de tam olarak budur, yıkmak kolaydır yapmaya göre. Hele bir de yaptığın şeyin ilanihaye çalışabilir olması için gerçekten büyük devrimci olmak gereklidir. Ufkunun ve döneminin ötesini düşünemeyenlerin kuracağı sistemler bir kaç yıl bile sürmeden yok olup gitmeye mahkumdurlar.
7Temmuz'23
İstanbul-Yunus
