Miskînlikden buldılar kimde erlik varısa
Nerdübândan yitdiler yüksekden bakarısa
Gönül yüksekde gezer dem-be-dem yoldan azar
Taş yüzine ol sızar içinde ne varısa
Ak sakallu pîr koca bilmez ki hâli nice
Emek yimesin hacca bir gönül yıkarısa
Sagır işitmez sözi gice sanur gündüzi
Kördür münkirün gözi ‘âlem münevver ise
Gönül Çalab'un tahtı gönüle Çalap bahdı
İki cihân bed-bahtı kim gönül yıkarısa
Sen seni ne sanursan ayruga da anı san
Dört kitâbun ma‘nîsi budur eger varısa
Bildük gelenler geçmiş konanlar girü göçmiş
‘Işk şarâbından içmiş kim ma‘nî tuyarısa
Yûnus yoldan ırmasun yüksek yirde turmasun
Sinle Sırât görmesün sevdügi dîdârısa
Yunus Emre
